Άννα Μάνη-Παπαδημητρίου Βουλευτής Πιερίας Νέας Δημοκρατίας: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΟΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ (Βίντεο)

Τα ναρκωτικά. Η μάστιγα της εποχής μας έχει βαθιές ρίζες σε πολλές κοινωνίες. Δυστυχώς και στην ελληνική. Το να εθελοτυφλούμε βάζοντας κάτω από το χαλί το πρόβλημα δεν λύνει αλλά διογκώνει το μείζον αυτό θέμα που αποδεκατίζει κυρίως τη νεολαία μας. Ως εκ τούτου, οι χρήστες και δη οι εθισμένοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ασθενείς. Απαιτούνται, λοιπόν, υπεύθυνες νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα συμβάλλουν προς τη σωστή κατεύθυνση για την πρόληψη και την καταστολή του προβλήματος.

Έτσι, πολύ ορθά, το πρόσφατο νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε στις 12-3-2013, χωρίς να προβαίνει στην πλήρη αποποινικοποίηση της χρήσης παρανόμων ουσιών, αντιμετωπίζοντας τους χρήστες ως ασθενείς, προβλέπει ποινή φυλάκισης με ανώτατο όριο τους πέντε μήνες στη διάταξη του άρθρου 29, για όσους προμηθεύονται ή κατέχουν ναρκωτικά αποδεδειγμένα για προσωπική τους χρήση, καθώς και για όσους κάνουν χρήση αυτών ή καλλιεργούν φυτά κάνναβης για προσωπική τους χρήση.
Επίσης, είναι στη σωστή κατεύθυνση η διάταξη του άρθρου 30, στην οποία προβλέπεται να παραμένει ο δράστης ατιμώρητος στις περιπτώσεις περιστασιακής χρήσης, καθώς και όταν πρόκειται για άτομα που απέκτησαν την έξη της χρήσης ναρκωτικών και οι ποσότητες αυτών δικαιολογούνται για ατομική τους χρήση. Διότι είναι κοινή διαπίστωση ότι όταν επιβάλλεται ποινή φυλάκισης, ποινή στερητική της ελευθερίας στο χρήστη, ή αυτή θα μετατραπεί σε χρηματική και σε αυτή την περίπτωση θα τιμωρηθεί μόνο η οικογένεια του χρήστη, αφού ως επί το πλείστον αυτή θα κληθεί να καταβάλει τη χρηματική ποινή ή ο χρήστης θα οδηγηθεί στην φυλακή.
Είναι όμως αδιαμφισβήτητο -και το έχουν αποδείξει και οι επιστημονικές έρευνες- ότι η ποινή της φυλάκισης μέχρι και σήμερα δεν αποτελεί το προσφορότερο μέσο αφού κανείς χρήστης δεν έγινε καλύτερος στην φυλακή.
Επίσης, πολύ ορθά με το παρόν σχέδιο νόμου προβλέπεται η επανένταξη των κρατουμένων μέσω θεραπευτικών προγραμμάτων, διότι έτσι οι κρατούμενοι επανεντάσσονται στη νομιμότητα και αποφεύγεται η υποτροπή στην εγκληματικότητα. Αυτή είναι μια συνέπεια που θα ωφελήσει όχι μόνο τον ίδιο το δράστη αλλά και την κοινωνία μας γενικότερα. Μάλιστα, κατ’ αυτό τον τρόπο, μπορούμε να πούμε ότι η επανένταξη των χρηστών αποτελεί ένα ακόμη προληπτικό μέτρο γενικότερα κατά των ναρκωτικών.
Είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητο να στραφούμε ως Πολιτεία σε πιο εντατικά μέτρα πρόληψης, με συστηματική ενημέρωση των σχολείων από την πρωτοβάθμια κιόλας εκπαίδευση, με διοργάνωση διαλέξεων προς τους γονείς, με εντατικοποίηση της αστυνόμευσης και των ελέγχων σε γειτονιές, σε πάρκα και γενικότερα σε χώρους όπου συχνάζει νεανικός πληθυσμός και επίσης, με απαγόρευση προβολής στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο, εικόνων ή δηλώσεων επωνύμων προσωπικοτήτων που ομολογούν δημοσίως προβάλλοντας ως «μαγκιά» το τραγικό του θέματος….
Τα ναρκωτικά δεν κάνουν εξαιρέσεις ούτε σε χρώματα ούτε σε κόμματα. Σκοτώνουν και κουρελιάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια αδιακρίτως. Σήμερα λοιπόν περισσότερο από ποτέ χρειάζεται χάραξη μιας εθνικής πολιτικής για τα ναρκωτικά. Η κοινωνία το απαιτεί, το επιδοκιμάζει και το περιμένει…