Από το Antinews:
Καθισμένος στο υπερσύγχρονο γραφείο του, μπροστά από μια σειρά φωτογραφιών που συμπεριλαμβάνουν αυτόγραφα του Τεντ Κέννεντι και του Τζωρτζ Μπους, ο Αντώνης Σαμαράς δεν δείχνει ιδιαίτερα αντισυστημικός.
Όμως, ως αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης στην Ελλάδα αυτό έγινε.
Στην επική μάχη για την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους, ο απόφοιτος του Χάρβαντ οικονομολόγος διαφώνησε ριζικά με το “φάρμακο” θεραπείας. “Το φάρμακο που δόθηκε στην Ελλάδα δεν έχει αποτελέσματα” λέει παραθέτοντας το μπαράζ φορολογικών μέτρων, μισθολογικών και συνταξιοδοτικών μειώσεων που απαιτήθηκαν από την Τρόϊκα σε αντάλλαγμα της οικονομικής βοήθειας. “Τα μέτρα λιτότητας δεν δουλεύουν, οι θυσίες που κάνει ο κόσμος δεν αποδίδουν. Εν ολίγοις η θεραπεία είναι τόσο ισχυρή που ελλοχεύει ο κίνδυνος θανάτωσης της οικονομίας πριν από την εξάλειψη του ελλείμματος”
Παρά την ευγενή και προνομιούχο καταγωγή του – ακριβώς όπως του Γιώργου Παπανδρέου, του σοσιαλιστή πρωθυπουργού με τον οποίο σπούδασαν μαζί στις ΗΠΑ – ο ηγέτης των συντηρητικών Σαμαράς βρίσκεται σε αντιπαράθεση όχι μόνο με τον κάποτε στενό του φίλο. Η αντίθεση στην “ανάπτυξη μέσω λιτότητας” στην οποία υποβάλλονται οι Έλληνες οδήγησε τον Σαμαρά σε αντιπαράθεση και με άλλους ηγέτες του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος του οποίου η ΝΔ είναι μέλος.
Από τότε που ξέσπασε η κρίση, η Μέρκελ, ο Μπαρόζο και ο Μπερλουσκόνι προσπάθησαν αλλά απέτυχαν να αλλάξουν τις απόψεις του. Ο Σαμαράς παραμένει σταθερός και δεν μετανιώνει για την στάση του….
Παρά τις εκκλήσεις και μέσα και έξω από την Ελλάδα, η Νέα Δημοκρατία καταψήφισε τον περασμένο μήνα το πακέτο 28 δισ ευρώ περαιτέρω περικοπών δαπανών και αυξήσεων φορολογίας, υποστηρίζοντας ότι θα οδηγήσει την χώρα ένα βήμα πιο κοντά στην χρεοκοπία.
“Το μόνο λογικό πράγμα είναι να αλλάξει το μίγμα πολιτικής” λέει. “Όπως είπε ο Αινσταιν ο ορισμός του παραλόγου είναι να εφαρμόζεις την ίδια λύση και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα. Η επίσημη πρόβλεψη ήταν ότι στο πρώτο εξάμηνο του 2011 το έλλειμμα θα μειωνόταν κατά 4% σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2010. Αντιθέτως αυξήθηκε 27.5 %,” προσθέτει με μια χειρονομία απόγνωσης.
Για τα γερμανικά ΜΜΕ ο Σαμαράς είναι σαν την “μύγα μέσα στο γάλα” που βάζει τις προσωπικές του φιλοδοξίες πάνω από το εθνικό συμφέρον. Όμως είναι μια “μύγα” της οποίας η αντίδραση μετράει. Οι ηγέτες της Ευρώπης θεωρούν ότι η πολιτική συναίνεση είναι ζωτικής σημασίας για την σωτηρία της Ελλάδας. Χωρίς εθνική ενότητα πολλοί φοβούνται ότι οι απαιτούμενες αλλαγές για την αναμόρφωση της μη ανταγωνιστικής ελληνικής οικονομίας δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοσθούν.
Ο Σαμαράς το αντικρούει αυτό τονίζοντας ότι σε σχέση με τον Παπανδρέου στην αντιπολίτευση, ποτέ δεν παρότρυνε τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους. Πράγματι, σημειώνει, το κόμμα του είναι υπέρ των περικοπών στην δημόσια σπατάλη και συμφωνεί επίσης σε μια σειρά δομικών μεταρρυθμίσεων συμπεριλαμβανομένων των αποκρατικοποιήσεων. Όμως παραμένει αντίθετος σε περαιτέρω σφίξιμο της ζώνης. Οι τελευταίες πολιτικές της κυβέρνησης, αναμένεται να οδηγήσουν σε νέες βίαιες διαδηλώσεις το Φθινόπωρο, ιδιαίτερα όταν οι επιπτώσεις των μαζικών απολύσεων στο δημόσιο θα αρχίσουν να γίνονται αισθητές.
“Τα νούμερα με δικαιώνουν αλλά – δυστυχώς – αυτό δεν είναι προς συμφέρον της Ελλάδας” λέει ο Σαμαράς και προσθέτει: “Είναι τρομερό να βλέπεις να επαληθεύεται η πρόβλεψή σου ότι η χώρα σου θα στραγγιχτεί. Ο ελληνικός λαός δεν βλέπει κανένα φως στην άκρη του τούνελ…είναι σαν να σου ζητούν να βαδίσεις στην Σαχάρα χωρίς ελπίδα”
Με την ανεργία να κινείται στο επίπεδο – ρεκόρ του 16%, οι περισσότεροι Έλληνες φαίνεται να προσεγγίζουν την άποψη του Σαμαρά.
Η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επικρίθηκε ότι επιδείνωσε τα δημοσιονομικά της χώρας, αποφεύγοντας να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Όμως οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα αναζωογονημένο κόμμα με ένα προβάδισμα τεσσάρων μονάδων από το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ.
“Δεν πρόκειται να συμφωνήσω σε κάτι που είναι εναντίον του καλού της Ελλάδας” λέει ο πολιτικός ο οποίος για την επανεκκίνηση της οικονομίας προτείνει την εισαγωγή ενιαίου φόρου 15% στα εταιρικά κέρδη και μερίσματα. “Μοναδικό μου κριτήριο είναι η οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας. Γνωρίζω ότι οι Ευρωπαίοι συντηρητικοί ηγέτες είναι εκνευρισμένοι και αμήχανοι, ξέρω επίσης ότι ακόμα δεν συμφωνούν μαζί μου. Η Ελλάδα έχει να διανύσει ακόμα μεγάλη απόσταση για να λύσει το πρόβλημα του χρέους. Είναι ένας δύσκολος δρόμος που θα πάρει χρόνια….”
