ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - Των Χριστιανών η ελπίδα του Σωτηρίου Δ. Μασταγκά

Η αειπάρθενος Θεοτόκος, η Παναγία μας, η Μητέρα μας, η ασύγκριτος, η «ελπίς του κόσμου», που βάσταξε στην πάναγνη αγκαλιά της βρέφος τον Κύριο, τον γαλούχησε νήπιο, τον φρόντισε παιδίον, απόλαυσε τη γλυκύτητα των λόγων του, αντίκρυσε τα θαύματα του… Που με ταπείνωση έκρυψε βαθειά στην καρδιά της και κράτησε μυστική κάθε χαρά και άγια καύχηση που αντανακλούσε σ’ αυτή το θείο μεγαλείο και η παντοδυναμία του Υιού της.

Κι εμείς; Εμείς ανίσχυροι, αδύνατοι, πτωχοί, πονεμένοι – προ πάντων αμαρτωλοί και ντροπιασμένοι από τα πάθη μας – συχνά δειλοί και πάντοτε φοβισμένοι.

Αλλά η ψυχή μας γεμίζει με ελπίδα μόλις σκεφτούμε την Παναγία Μητέρα του Χριστού, τη μόνη ευλογημένη και κεχαριτωμένη. Η Παναγία είναι Μητέρα γεμάτη στοργή και αγάπη, μας συμπαρίσταται, συμπονεί μαζί μας, είναι το στήριγμα των αδικημένων και απροστάτευτων, οδηγός των πλανεμένων, των θλιβομένων η χαρά, η Μητέρα των ορφανών.
Μέσα στις γενεές των ανθρώπων βρέθηκε η μόνη άξια να γίνει Μητέρα του Υιού του Θεού και συνεπώς Μητέρα μας. Πρεσβεύει συνεχώς στον Κύριο Ιησού Χριστό και τον θερμοπαρακαλεί για μας. «Πολλά ισχύει δέησις Μητρός προς ευμένειαν Δεσπότου», λέει η ωραία προσευχή.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία σε κάθε δέηση και ακολουθία παρακαλεί την Υπεραγία Θεοτόκο να πρεσβεύει για μας. Σ’ αυτήν έχουν αφιερώσει τους ωραιότερους ύμνους και τους κατανυκτικότατους παρακλητικούς κανόνες οι βυζαντινοί μελωδοί.
Ανάγκη και καθήκον της ψυχής μας είναι να καταφεύγουμε κι εμείς οι Χριστιανοί στην Υπεραγία Θεοτόκο. Με βέβαιη την ελπίδα ότι θα πρεσβεύει για μας.