ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
Ο τρόπος διακυβέρνησης του τόπου μας
μπορεί και θα αλλάξει με τη συμμετοχή όλων μας.
Η ενασχόληση με τα κοινά είναι μια έννοια ευρέως διαδεδομένη, η ρίζα της οποίας εντοπίζεται στην Αρχαία Ελλάδα. Βασική διάκριση μεταξύ ενός δούλου και ενός πολίτη, θεωρούνταν η ενασχόληση του δεύτερου με τα κοινά, δηλαδή τη συμμετοχή στη νομοθεσία, στην εκτέλεση αποφάσεων και στην επίλυση προβλημάτων.
Ποικίλες είναι οι συζητήσεις που έχουν γίνει γύρω από την αξία της ενεργούς συμμετοχής στα κοινά. Είναι ευρέως παραδεκτό ότι ο άνθρωπος από τη φύση του δημιουργεί κοινωνικά σύνολα και ομάδες, συμμετέχει σε αυτά, ενδιαφέρεται για το ρόλο του εντός τους καθώς και για τη λειτουργία τους.
Ο κίνδυνος της αποχής και της απόλυτης αδιαφορίας απέναντι στα κοινά ενέχει την παγίδα της εν λευκώ παραχώρησης της άσκησης εξουσίας και το σχεδιασμό της πορείας ενός τόπου από κάποιους «εκλεκτούς», οι οποίοι με βάση οικογενειακούς, φιλικούς ή ακόμη
και δεσμούς αμοιβαίων συμφερόντων, έλαχε να βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης. Αναρωτιέμαι, θα αφήναμε κάποιον να σχεδιάσει το προσωπικό μας μέλλον, δίχως να ερωτηθούμε και να αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι για αυτό; Αν όχι, τότε γιατί δεν πράττουμε αντίστοιχα για το μέλλον του τόπου μας;
Μέγα ζήτημα παραμένει το κίνητρο που ωθεί κάποιον να λάβει μέρος στα πολιτικά-τοπικά δρώμενα. Οι «μνηστήρες» της καρέκλας, από τους οποίους βρίθει ο τόπος, έχουν μόνο να παρουσιάσουν συνεργασίες, επαφές και κοινωνικό προφίλ αντάξιο των περιστάσεων. Πότε θα έρθει η στιγμή που αντί για προεκλογικά τεχνάσματα θα ακούσουμε εμπεριστατωμένες θέσεις απέναντι στα προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζει ο πολίτης; Πότε θα ακούσουμε ένα λόγο ουσιώδη, μια γνώμη βαρίνουσα για την πορεία του τόπου;
Όσο πάντως παραμένουμε αδρανείς και παγερά αδιάφοροι για το μέλλον του τόπου μας τόσο θα βρίσκουν έδαφος για την προώθηση των προσωπικών φιλοδοξιών τους άτομα με αμφίβολες προθέσεις. Πάντα όμως θα υπάρχει μια φωνή που θα παλεύει να ακουστεί, να συναντήσει και άλλες φωνές για να γίνει κραυγή και να δώσει ένα τέλος στα παρασκήνια και στην αντίληψη που θέλει κάποιους να θεωρούν τον τόπο, τσιφλίκι τους.
Σήμερα,
μπορούμε να αλλάξουμε τον παραδοσιακό τρόπο διακυβέρνησης του τόπου μας. Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για το μέλλον του, χωρίς να προσβλέπουν σε οποιαδήποτε ανταμοιβή.
Από σήμερα λοιπόν,
για κάθε λόγο θα υπάρχει και αντίλογος. Ας επενδύσουμε όλοι στη δημιουργική συζήτηση και στην ανταλλαγή απόψεων.
Βάσω Κ. Μουλά
Δημότης Δίου - Ολύμπου
Μέγα ζήτημα παραμένει το κίνητρο που ωθεί κάποιον να λάβει μέρος στα πολιτικά-τοπικά δρώμενα. Οι «μνηστήρες» της καρέκλας, από τους οποίους βρίθει ο τόπος, έχουν μόνο να παρουσιάσουν συνεργασίες, επαφές και κοινωνικό προφίλ αντάξιο των περιστάσεων. Πότε θα έρθει η στιγμή που αντί για προεκλογικά τεχνάσματα θα ακούσουμε εμπεριστατωμένες θέσεις απέναντι στα προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζει ο πολίτης; Πότε θα ακούσουμε ένα λόγο ουσιώδη, μια γνώμη βαρίνουσα για την πορεία του τόπου;
Όσο πάντως παραμένουμε αδρανείς και παγερά αδιάφοροι για το μέλλον του τόπου μας τόσο θα βρίσκουν έδαφος για την προώθηση των προσωπικών φιλοδοξιών τους άτομα με αμφίβολες προθέσεις. Πάντα όμως θα υπάρχει μια φωνή που θα παλεύει να ακουστεί, να συναντήσει και άλλες φωνές για να γίνει κραυγή και να δώσει ένα τέλος στα παρασκήνια και στην αντίληψη που θέλει κάποιους να θεωρούν τον τόπο, τσιφλίκι τους.
Σήμερα,
μπορούμε να αλλάξουμε τον παραδοσιακό τρόπο διακυβέρνησης του τόπου μας. Υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για το μέλλον του, χωρίς να προσβλέπουν σε οποιαδήποτε ανταμοιβή.
Από σήμερα λοιπόν,
για κάθε λόγο θα υπάρχει και αντίλογος. Ας επενδύσουμε όλοι στη δημιουργική συζήτηση και στην ανταλλαγή απόψεων.
Βάσω Κ. Μουλά
Δημότης Δίου - Ολύμπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου