ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Μπαούλα "φορτωμένα"αναμνήσεις. Εκατό ντιβανοκασέλες, σαρακατσάνικα, μικρασιάτικα και άλλα μπαούλα από συλλογή ιδιώτη σε έκθεση
Κρύβουν ιστορίες ζωής, μετανάστευσης, έρωτα, παιδιών, πίστης, τις οποίες καταφέρνουν να «διηγούνται», παρά τα αποτυπώματα και τις χαραγματιές που άφησαν πάνω τους τα χρόνια. Εκατό μπαούλα από τη συλλογή του «ανοίγει» από σήμερα για το κοινό ο 44χρονος συλλέκτης Δημήτρης Μασταγγάς, σε έκθεση που διοργανώνεται στο ισόγειο της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικού του δήμου Θεσσαλονίκης.
«Πρόκειται για μπαούλα που χρονολογούνται κυρίως από το 1820 έως το 1950, τα οποία αγόρασα και συνέλεξα, τα τελευταία 25 χρόνια, από παλαιοπωλεία και ιδιώτες στη βόρεια Ελλάδα» αναφέρει στο ΑΜΠΕ ο κ.Μασταγγάς, ο οποίος είναι καθηγητής φυσικής αγωγής στο γυμνάσιο των Βασιλικών.
Στη συλλογή του περιλαμβάνονται μικρασιάτικα μπαούλα, ντιβανοκασέλες, σαρακατσάνικα και διάφορα άλλα μικρά μπαουλάκια, άλλα περίτεχνα διακοσμημένα και άλλα ζωγραφιστά.
«Θα δείτε μπαούλα που οι κλειδαριές τους και μόνο είναι έργα τέχνης, είναι εξαιρετικά βαριές και ανοίγουν δύσκολα, μπαούλα διακοσμημένα με σίδερο ή χαλκό, ‘ντυμένα’ με ύφασμα, με δέρμα χοίρου ακόμη και…. γάτας γιατί πίστευαν τότε ότι απωθούσε τα ποντίκια!» εξηγεί ο κ.Μασταγγάς επιδεικνύοντας μια ξεχωριστή κασέλα που ήταν σαρακατσάνικο ζυμωτήρι.
Ιδιαίτερη θέση στη συλλογή έχουν οι ζωγραφισμένες κασέλες με λουλούδια, πουλιά και διάφορα αγροτικά θέματα ενώ σε μία απ’ αυτές, εκτός από την ημερομηνία κατασκευής (1913), αναγράφεται και η φράση: «Ισχύς μου η αγάπη του Θεού».
Ο κ.Μασταγγάς στέκεται ιδιαίτερα σε μια κασέλα, την οποία, όπως εξηγεί, η οικογένεια του Γεωργίου Σίμογλου έφερε το 1869 από τα Ιεροσόλυμα και σε ένα άλλο μπαούλο που φέρει ακόμη την ταμπέλα του κατασκευή του: «Μέγα καλλιτεχνικόν κιβωτοποιείον και ειδών ταξιδίου, Γ.Ν. Σαμπράκου, Τρίπολη».
Εκτός από τα μεγάλα μπαούλα που χρησίμευαν ως αποθηκευτικοί χώροι, εκτίθενται και μικρά μπαουλάκια όπου συνήθιζαν να βάζουν πιο προσωπικά και πολύτιμα αντικείμενα.
«Σ’ αυτά τα μικρά κομψοτεχνήματα έβαζαν λίρες, ασημικά και διάφορα άλλα πράγματα που αφορούσαν μνήμες από τα παιδιά τους, όπως ο αφαλός τους που έπεσε όταν ήταν μωρά ή τα δοντάκια τους» λέει ο 44χρονος συλλέκτης.
Για τον ίδιο άλλωστε, η συλλογή παλαιών αντικειμένων- εκτός από μπαούλα συλλέγει και διάφορα άλλα λαογραφικά είδη, παραδοσιακές στολές και αντικείμενα από παραδοσιακά επαγγέλματα -εμπεριέχει μνήμες φορτισμένες συναισθηματικά.
«Θυμάμαι όταν ήμουν 5 χρονών και πέθανε ο παππούς μου, ζήτησα να μου δώσουν το χρυσό του δαχτυλίδι το οποίο φυσικά έχω ακόμη ενώ όταν έχασα την μητέρα μου στα 17 μου, αποφάσισα να διατηρήσω με διάφορα αντικείμενα, την οικειότητα του παρελθόντος» υπογραμμίζει συμπληρώνοντας ότι όνειρό του αποτελεί η μόνιμη έκθεση όλων των συλλεκτικών αντικειμένων του σε έναν χώρο.
Προς το παρόν, η έκθεση με θέμα τις «100 συλλεκτικές κασέλες-μπαούλα της πόλης μας» θα φιλοξενείται μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου στο ισόγειο της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικού προσκαλώντας τους επισκέπτες στην εξερεύνηση προσωπικών ιστοριών όπως αυτή που αποτυπώνεται, γραμμένη με μολύβι, στο εσωτερικό ενός μπαούλου: «Έτος 1886 -8 Αυγούστου Αρραβωνιάστηκα/ Έτος 1889 -31 Ιανουαρίου Επαντρεύτηκα/ Έτος 1893 –Εγεννήθη η κόρη…..» και η απαρίθμηση ημερομηνιών γέννησης άλλων 4 παιδιών συνεχίζεται μέχρι το 1904 που γεννιέται και το τελευταίο……
News Room «Κέρδος» με πληροφόρηση από το ΑΠΕ - ΑΜΠ
Ιδιαίτερη θέση στη συλλογή έχουν οι ζωγραφισμένες κασέλες με λουλούδια, πουλιά και διάφορα αγροτικά θέματα ενώ σε μία απ’ αυτές, εκτός από την ημερομηνία κατασκευής (1913), αναγράφεται και η φράση: «Ισχύς μου η αγάπη του Θεού».
Ο κ.Μασταγγάς στέκεται ιδιαίτερα σε μια κασέλα, την οποία, όπως εξηγεί, η οικογένεια του Γεωργίου Σίμογλου έφερε το 1869 από τα Ιεροσόλυμα και σε ένα άλλο μπαούλο που φέρει ακόμη την ταμπέλα του κατασκευή του: «Μέγα καλλιτεχνικόν κιβωτοποιείον και ειδών ταξιδίου, Γ.Ν. Σαμπράκου, Τρίπολη».
Εκτός από τα μεγάλα μπαούλα που χρησίμευαν ως αποθηκευτικοί χώροι, εκτίθενται και μικρά μπαουλάκια όπου συνήθιζαν να βάζουν πιο προσωπικά και πολύτιμα αντικείμενα.
«Σ’ αυτά τα μικρά κομψοτεχνήματα έβαζαν λίρες, ασημικά και διάφορα άλλα πράγματα που αφορούσαν μνήμες από τα παιδιά τους, όπως ο αφαλός τους που έπεσε όταν ήταν μωρά ή τα δοντάκια τους» λέει ο 44χρονος συλλέκτης.
Για τον ίδιο άλλωστε, η συλλογή παλαιών αντικειμένων- εκτός από μπαούλα συλλέγει και διάφορα άλλα λαογραφικά είδη, παραδοσιακές στολές και αντικείμενα από παραδοσιακά επαγγέλματα -εμπεριέχει μνήμες φορτισμένες συναισθηματικά.
«Θυμάμαι όταν ήμουν 5 χρονών και πέθανε ο παππούς μου, ζήτησα να μου δώσουν το χρυσό του δαχτυλίδι το οποίο φυσικά έχω ακόμη ενώ όταν έχασα την μητέρα μου στα 17 μου, αποφάσισα να διατηρήσω με διάφορα αντικείμενα, την οικειότητα του παρελθόντος» υπογραμμίζει συμπληρώνοντας ότι όνειρό του αποτελεί η μόνιμη έκθεση όλων των συλλεκτικών αντικειμένων του σε έναν χώρο.
Προς το παρόν, η έκθεση με θέμα τις «100 συλλεκτικές κασέλες-μπαούλα της πόλης μας» θα φιλοξενείται μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου στο ισόγειο της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικού προσκαλώντας τους επισκέπτες στην εξερεύνηση προσωπικών ιστοριών όπως αυτή που αποτυπώνεται, γραμμένη με μολύβι, στο εσωτερικό ενός μπαούλου: «Έτος 1886 -8 Αυγούστου Αρραβωνιάστηκα/ Έτος 1889 -31 Ιανουαρίου Επαντρεύτηκα/ Έτος 1893 –Εγεννήθη η κόρη…..» και η απαρίθμηση ημερομηνιών γέννησης άλλων 4 παιδιών συνεχίζεται μέχρι το 1904 που γεννιέται και το τελευταίο……
News Room «Κέρδος» με πληροφόρηση από το ΑΠΕ - ΑΜΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου