Τα τελευταία 2 χρόνια έχει συγκροτηθεί μία εθέλοντική ομάδα που ασχολείται με τα αδέσποτα ζώα της περιοχής.
Πιο συγκεκριμένα απο τον Μάιο του 2011 μέχρι και σήμερα στον Πλαταμώνα όπου και δραστηριοποιείται η ομάδα Φίλοι Αδέσποτων Πλαταμώνα, έχουν πραγματοποιηθεί 15 στειρώσεις σε θηλυκά ζώα, έχει εφοδιαστεί το χωριό με ταιστρες και ποτίστρες και έχουν δοθεί για υιοθεσία περισσότερα απο 200 κουτάβια. Όλες οι ενέργειες που΄έγιναν αφορούσαν καθαρά εθελοντική εργασία και τα χρηματα που εξασφαλίστηκαν για όλα
αυτά ήταν απο κατοίκους της περιοχής.
Την προηγούμενη εβδομάδα στην καρδιά του χωριού βρέθηκαν νεκρά δύο ζώα απο δηλητήριο. Δυο ζώα που κάποιοι φρόντιζαν και αγαπούσαν, δύο ζώα που είχαν ονόματα και συνυπήρχαν με τους ανθρώπους. Αλλα δύο σκυλιά χτυπηθηκαν απο αυτοκίνητο και βίωσαν την εγκατάληψη μετα το σοκ και τον πόνο. Απο τα δυο τελευταία ζώα, το ένα κατέληξε και το άλλο νοσηλεύεται με κατάγματα στο πόδι. Σήμερα 21/01/2013 ένα ακόμα σκυλί (για όλους εμάς ο Ρηγας) κατέληξε και αυτος απο φόλα. Και η μέρα συνεχίζεται χωρις να γνωρίζουμε τι θα αντιμετωπίσουμε στο επόμενο λεπτο.
Πραγματικά η αγανάκτηση όλων εμάς, και των εθελοντών αλλά και των κατοίκων της περιοχής έχει φτάσει σε κομβικό σημείο.΄
Ή κάποιοι αν γνωρίζουν, θα μιλήσουν ή θα μιλήσει η δικαιοσύνη γι αυτούς.
Προσπάθεια χρόνων, εκμηδενίζεται σε δευτερόλεπτα.
Άνθρωποι που φρόντιζαν και προστατευαν αυτά τα ζώα νοιώθουν την αδικία να χτυπά την πόρτα.
Γιατί? Γιατί να πεθάνει ένα ζώο που δεν πείραξε κανεναν? Γιατί να ζούμε με το άγχος και την επιφύλαξη κάθε φορά που βγάζουμε τα ζώα μας βόλτα? Γιατί κάποιος να επιλέξει
έναν αργό και βανανιστικο θάνατο για ένα πλάσμα? Γιατι δε μιλάει κανενας?
Πολλά γιατι γεμίζουν τις σκέψεις μας και βυθίζουν την καρδιά μας στο πένθος.
Η Ζωή, η Έλλη, η Καφετούλα, ο Τζαμάλ, ο Βρασίδας, η Φρόσω είναι κάποια
απο τα σκυλιά που φροντίζουμε ανιδιοτελώς καθημερινά.
Και το μόνο που μπορουν να μας προσφέρουν απλόχερα είναι η αγάπη τους
και η ευγνωμοσύνη της. Γιατί να επιλέξει κάποιος να δώσει τέλος σε αυτές τις ψυχές?
Κάθε πληροφορία που μπορεί να δόσει κάποιος, για μας είναι πολύτιμη.
Μη φοβάστε να μιλήσετε, η κλειστη κοινωνία μας μπορεί να γίνει η αφορμή για να μπει ενα τέλος στα διεστραμμένα μυαλά που δεν υπολογίζουν τους συνανθρώπους αλλά και τους συνταξιδιώτες σε αυτή τη ζωή.
Με εκτίμηση
Φίλοι Αδέσποτων Πλαταμώνα
Πραγματικά η αγανάκτηση όλων εμάς, και των εθελοντών αλλά και των κατοίκων της περιοχής έχει φτάσει σε κομβικό σημείο.΄
Ή κάποιοι αν γνωρίζουν, θα μιλήσουν ή θα μιλήσει η δικαιοσύνη γι αυτούς.
Προσπάθεια χρόνων, εκμηδενίζεται σε δευτερόλεπτα.
Άνθρωποι που φρόντιζαν και προστατευαν αυτά τα ζώα νοιώθουν την αδικία να χτυπά την πόρτα.
Γιατί? Γιατί να πεθάνει ένα ζώο που δεν πείραξε κανεναν? Γιατί να ζούμε με το άγχος και την επιφύλαξη κάθε φορά που βγάζουμε τα ζώα μας βόλτα? Γιατί κάποιος να επιλέξει
έναν αργό και βανανιστικο θάνατο για ένα πλάσμα? Γιατι δε μιλάει κανενας?
Πολλά γιατι γεμίζουν τις σκέψεις μας και βυθίζουν την καρδιά μας στο πένθος.
Η Ζωή, η Έλλη, η Καφετούλα, ο Τζαμάλ, ο Βρασίδας, η Φρόσω είναι κάποια
απο τα σκυλιά που φροντίζουμε ανιδιοτελώς καθημερινά.
Και το μόνο που μπορουν να μας προσφέρουν απλόχερα είναι η αγάπη τους
και η ευγνωμοσύνη της. Γιατί να επιλέξει κάποιος να δώσει τέλος σε αυτές τις ψυχές?
Κάθε πληροφορία που μπορεί να δόσει κάποιος, για μας είναι πολύτιμη.
Μη φοβάστε να μιλήσετε, η κλειστη κοινωνία μας μπορεί να γίνει η αφορμή για να μπει ενα τέλος στα διεστραμμένα μυαλά που δεν υπολογίζουν τους συνανθρώπους αλλά και τους συνταξιδιώτες σε αυτή τη ζωή.
Με εκτίμηση
Φίλοι Αδέσποτων Πλαταμώνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου