ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Θανάσης Παπαγεωργίου  «Δεν ξεπουλάμε, αξιοποιούμε την δημόσια περιουσία»   

Τις ανησυχίες του για τις αρνητικές επιπτώσεις και την υπονόμευση της προσπάθειας που κάνει ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση για να βγει η χώρα από την κρίση, από το δημόσιο διάλογο που γίνεται αυτές τις ημέρες για την δημόσια περιουσία, διατύπωσε ο Βουλευτής Πιερίας κ. Θανάσης Παπαγεωργίου στην ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας. Κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων».  Περιγράφοντας το αρνητικό οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται και την αποδυνάμωση της εθνικής προσπάθειας διαπραγμάτευσης του χρέους από την συζήτηση για την δημόσια περιουσία ο κ. Παπαγεωργίου είπε:  «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε τούτες τις μέρες τον παραλογισμό και τη σχιζοφρένεια ενός δημόσιου διαλόγου, ο οποίος στην ουσία αμφισβητεί και τα αυτονόητα σ’ αυτή τη χώρα, αλλά και την παγκόσμια εμπειρία που έχουν οι Οργανισμοί, οι Τράπεζες, οι επιχειρήσεις, για την αξιοποίηση της ακίνητης, νεκρής, περιουσίας των Οργανισμών και εν προκειμένω του Δημοσίου. Είναι δυνατόν αυτή η χώρα, μέρες τώρα να συνταράσσεται συθέμελα και να διαγκωνίζονται τα πολιτικά στελέχη, όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί, γύρω από μία ανούσια συζήτηση; Υπάρχει επιχείρηση στον κόσμο, υπάρχει Οργανισμός, που έχει περιουσιακά στοιχεία νεκρά και δεν καταφεύγει στην αξιοποίηση αυτών ή και στην πώλησή τους, αλλά προτιμά να πηγαίνει και να δανείζεται και με επώδυνους όρους; Τι είναι αυτά τα πράγματα που γίνονται και λέγονται σ’ αυτήν τη χώρα; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι λέει το απαύγασμα της εμπειρίας από τα «real estate», από δημόσιους οργανισμούς; Ναι, αξιοποιείς όλα τα περιουσιακά στοιχεία, αλλά αποφεύγεις να πουλήσεις μεγάλης αξίας περιουσιακά στοιχεία, όπως για παράδειγμα μεγάλες παραλιακές εκτάσεις και καταφεύγεις στη μακροχρόνια μίσθωση, στη διαχρονική αξιοποίηση! Δεν πουλάς, δηλαδή, δυναμικά και μεγάλης αξίας περιουσιακά στοιχεία, αλλά τα αξιοποιείς! Αυτό είναι το απαύγασμα της εμπειρίας που έχουν όλα τα κράτη από τη διαδρομή τους, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια! Και όλα αυτά γίνονται και λέγονται, αντί η συζήτηση να στραφεί σε πραγματικά προβλήματα που έχουμε γύρω από την αξιοποίηση. Η κεφαλαιοποίηση στις εισηγμένες μετοχές είναι 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Αν πει ο κύριος Υπουργός ότι θα πουλήσει τις εισηγμένες αυτή τη στιγμή, δεν πιάνει τίποτα! Θα τα ξεπουλήσει στην ουσία! Οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες κάθε μέρα βγάζουν τεράστια φιλέτα προς πώληση και δεν πάει να τα αγοράσει κανένας! Βγαίνουν μεγάλες περιουσίες, μεγάλης αξίας ακίνητα και δεν τα αγοράζει κανένας, διότι η αγορά είναι τελειωμένη! Δεν υπάρχει ρευστότητα! Ποιος μπορεί να πει ότι πρέπει να πιέσουμε την Κυβέρνηση να πουλήσει σήμερα ακίνητα ή να πουλήσει μετοχές; Στην ουσία θα τα έχει ξεπουλήσει! Και μου κάνει εντύπωση που αυτοί οι άνθρωποι της Τρόικας που σπούδασαν στο Χάρβαρντ –ή δεν ξέρω πού αλλού- έρχονται εδώ με περισπούδαστο ύφος και λένε «πουλήστε τα»! Τι λέτε, κύριοι; Να ξεπουλήσουμε δηλαδή; Και, βέβαια, πρέπει να τα αξιοποιήσει τα ακίνητα η Ελληνική Κυβέρνηση και η ελληνική πολιτεία! Και, βέβαια, κύριε Υπουργέ, να πάτε στη λύση του leasing, να μισθώσετε για εξήντα χρόνια και μετά από εξήντα χρόνια, αν γίνει ξενοδοχειακή μονάδα ή οτιδήποτε άλλο, τότε να σκεφτεί το δημόσιο αν θα τα επαναγοράσει ή αν θα τα πουλήσει οριστικά. Να χρησιμοποιήσετε σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία για την αξιοποίηση της περιουσίας. Και, βέβαια, κύριε Υπουργέ, ξέρετε ότι έχετε αποδυναμωθεί απ’ αυτή τη δημόσια συζήτηση στην προσπάθεια που κάνετε για να διαπραγματευτείτε το χρέος; Διότι, μία ρύθμιση σε μεγάλο χρόνο, μία ρύθμιση με καλό επιτόκιο, είναι ισοδύναμο ενός «κουρέματος», όπως λένε.  Εγώ από την εμπειρία μου στις τράπεζες ξέρετε τι έκανα; Αντί να διαγράψω ευθέως και να μου χτυπήσει τα αποτελέσματα ένα χρέος, το πήγαινα σε βάθος και ήταν ισοδύναμη η ανάπτυξη του δανείου με ένα haircut, όπως λένε.  Άρα, λοιπόν, ξέρετε τι θα μας πουν σαν χώρα οι πιστωτές αύριο μεθαύριο; Θα μας πουν: «Μα εσείς λέτε στο δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα ή όλοι λέτε ότι έχετε τεράστια περιουσία και θέλετε εδώ να σας διαγράψουμε και θέλετε να κάνουμε ανάπτυξη του δανείου επωφελή για την ελληνική κοινωνία;». Υπονομεύτηκε η προσπάθεια που κάνει ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση με το δημόσιο διάλογο αυτές τις ημέρες. Αυτή είναι η αίσθησή μου.  Και βέβαια θα ήταν ανήθικο να πούμε εμείς στους πιστωτές μας, «διαγράψτε μας κι εμείς δεν αξιοποιούμε τίποτα από την περιουσία». Και τα δύο πρέπει να γίνουν, αλλά με φειδώ τα μέτρα και αίσθηση του πότε πουλάς, τι πουλάς, σε τι τιμές και με τι διαδικασίες. Αυτά είναι τα μεγάλα ζητήματα που πρέπει να συζητήσουμε κι όχι το πρωτόλειο ερώτημα: «Θα αξιοποιήσουμε, θα ξεπουλήσουμε;». Αυτή είναι μία γενική και αφηρημένη κουβέντα χωρίς ουσία.  Εγώ σήμερα συγκλονίστηκα, κύριε Υπουργέ. Το τρίτο τρίμηνο του 2010 η οικονομία βυθίστηκε και είχε απώλεια του ΑΕΠ 6,6%. Το ακούτε σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι; Μιλάμε για 6,6%, που μας βγάζει μέσο όρο 4,5% πτώση του ΑΕΠ το 2010. Και αντί να εγερθούμε όλοι, όλες οι πολιτικές παρατάξεις με πρώτη την Κυβέρνηση, να δούμε τι θα κάνουμε, να κάνουμε πιο εμπροσθοβαρή τα μέτρα, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις και συνθήκες ανάπτυξης ώστε να γυρίσει η οικονομία γρήγορα, καθόμαστε με μία μίζερη λογική γύρω από το πρόβλημα χωρίς να συζητάμε την ουσία των πραγμάτων. Αυτό είναι η θλίψη σ’ αυτήν τη χώρα και όχι έγερση γύρω από τα πραγματικά προβλήματα.  Εγώ, κύριε Υπουργέ, δεν σας κρύβω ότι φοβάμαι. Έχω ελπίδες από τον τουρισμό και τη Ναυτιλία, που αρχίζουν και ανακάμπτουν, ότι θα γυρίσει η οικονομία. Δεν μπορεί, όμως, πέρσι η μείωση να πηγαίνει στο 2,7%, φέτος να είναι 4,5% και του χρόνου απ’ ό,τι λέμε 3,5%, δηλαδή 11% μέσα σε τρία χρόνια και προσδοκούμε του χρόνου θετικούς ρυθμούς.  Βέβαια θέλω να σημειώσετε την άποψη που λέει ότι η μείωση του ΑΕΠ και η βύθιση της οικονομίας, αυτό το τρίμηνο οφείλεται στην έλλειψη του δώρου των Χριστουγέννων, που αποτελούσε κινητήρια δύναμη στην αγορά το τελευταίο τρίμηνο του 2010. Είναι αλήθεια αυτό. Κι ήταν υπερβολές της Τρόικας όταν μας έλεγε: «Κουρέψτε τα πάντα, μειώστε την ενεργό ζήτηση». Μα είναι αδιέξοδη αυτή η κατάσταση.  Πρέπει τώρα η Κυβέρνηση να συζητήσει σοβαρά εμπροσθοβαρή μέτρα για τη δημιουργία συνθηκών και προϋποθέσεων ρευστότητας και ανάπτυξης στη χώρα». 

Θ. Παπαγεωργίου

«Στα Προεδρικά Διατάγματα θα κριθεί το εγχείρημα για το άνοιγμα των επαγγελμάτων»

Κατηγορηματικός για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ήταν στην ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής ο Βουλευτής Πιερίας κ. Θ. Παπαγεωργίου. Τόνισε πως αυτό έπρεπε να γίνει από χρόνια, σήμερα συζητάμε για τα αυτονόητα, ενώ επεσήμανε πως θα πρέπει να ακουσθούν και οι απόψεις των φορέων που εκπροσωπούν επιστήμονες και εργαζόμενους στα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα».

Συγκεκριμένα ο κ. Παπαγεωργίου είπε:  

«Κανένας δεν διαφωνεί σε αυτήν τη χώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια για να συζητήσουμε για τη δυνατότητα προσπέλασης των νέων στα επαγγέλματα, να συζητήσουμε για την εύκολη πρόσβαση των εργαζόμενων, των νέων ανθρώπων στα επαγγέλματα τους. Το μοντέλο που αναπτύχθηκε ήταν: Σαράντα δύο επαγγέλματα, κατώτατο τιμολόγιο, αδυναμία να μπει ο νέος στο επάγγελμα και αγοραπωλησία της άδειας που έδινε το κράτος. Αυτό ήταν το μοντέλο. Ένα 10% της ελληνικής κοινωνίας έτρωγε τα λεφτά του ελληνικού λαού, έπαιρνε κότερα, βίλες, δεν πλήρωνε ποτέ και ένα 30% ήταν υπό την προστασία του ελληνικού Δημοσίου στα κλειστά επαγγέλματα. Αυτά πρέπει να σπάσουν, δεν τα συζητάμε.

Όμως, κύριε Υπουργέ, έχουμε μαρτυρία όλων των διεθνών οργανισμών. Ο ΟΟΣΑ λέει ότι έχει τα ακριβότερα τιμολόγια, έχει το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και προσπέλασης. Μας τα λένε όλοι και η Επιτροπή Ανταγωνισμού και όλοι οι Οργανισμοί. Δηλαδή εμείς εδώ θα συζητάμε πάλι τα αυτονόητα; Βέβαια αυτό το νομοσχέδιο είναι γενικό πλαίσιο και έχει γενικές αρχές. Εκεί που θα κριθεί το εγχείρημα είναι στα προεδρικά διατάγματα.

Ακούω τους δικηγόρους, για παράδειγμα, οι οποίοι λένε: «Ωραία να δούμε, να είναι πιο ευέλικτος ο ενδεικτικός κατάλογος, αφού καταργείται η ελάχιστη τιμή». Να το δούμε. Να δούμε για τις πολυτοπικές εταιρείες, όπως τις λένε. Να ανοίξει το επάγγελμα, να υπάρχει εύκολη προσπέλαση, χαμηλά τιμολόγια, ανταγωνισμός, αλλά να δούμε πώς θα στηρίξουμε και μεγάλες κοινωνικές δυνάμεις, για να τις ικανοποιήσουμε κι αυτές».