Ιτότι του ιξηνταπέντι (1965) κι τώρα του έντικα (2011)

Κάπουτι στου Λιτόχουρου

του ιξηνταπέντι ήταν

οι κάτοικ(οι) ούλ(οι) μες του χουριό

δήμαρχου πρώτουν ψήφσαν.

Ήταν ι πρώτους δήμαρχους

στν κουμόπουλ(η)  Λιτουχώρου

σν καρέκλα όμους δεν έκατσι

έφαγι ΣΟΥΤ κι ΚΛΟΡΟΥ…

Κι να, ιπαναλαμβάνιτι

του σκηνικό του ίντιου

δήμαρχου ΓΙΟΚ δε θα χουμι

στου δήμου Δίου-Ουλύμπου!

Μας έφκιασ  του Λιτόχουρου

τρανή ανακατουσιά

κι πήρι παραμάζουμα

κι ούλα τα χουριά!

Τι σ έφτιξάμι στ Μαλαθριά

στ Σκουτίνα μας κι στς Πόρ(οι);

Τι σ έφτιξι η Λιπτουκαριά

κι οι Καρτσιώτις όλ(οι);

Να μην έχουμι δήμαρχου

να μας σφιντάρτι φάπα;

Ας όψιτι ι Καλλικράτς

πτουν έφαγάμι στ μάπα!

Κλάψτι μανούλις κι ουρφανά

κλάψτι ουχτροί κι φίλ(οι)

γειτόντσις κι συμπέθεροι

ούλ(οι) κνίστι του μαντήλ(ι).

Κι αν θέλτι δήμαρχου ξανά

πουλύ καλά σκιφτείτι

κι άμα πουλάει κάνας νιουνιό

παέντι να του βρείτι!

                             Ι χουριάτς