Ο παρόν πολιτικός χρόνος ονομάζεται από τους «ειδικούς», «νεκρός». Γενικές εκλογές δεν προβλέπονται στο άμεσο μέλλον, οι δημοτικές και περιφερειακές μάλλον δεν θα γίνουν ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές το 2014, ο ανασχηματισμός μάλλον παραπέμπεται στις καλένδες.
Η ΝΔ εκμεταλλεύεται τις άστοχες, «τραβηγμένες,» δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Αν και δεν είναι πάντα ευκρινές αν πρόκειται για γκάφες ολκής ή εσκεμμένες διαφοροποιήσεις από την κομματική γραμμή, που στόχο έχουν πρωτίστως την προσωπική προβολή, η ΝΔ «σηκώνει ψηλά» τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λαθρομετανάστευση, το σκοπιανό, τα «διεθνιστικά παραληρήματα» και κάθε πτυχή της ελληνικής εθνικής οντότητας που θίγουν οι δηλώσεις αυτές.
Παρά το γεγονός ότι αποκομίζει πρόσκαιρα οφέλη κερδίζοντας τις εντυπώσεις, στην ουσία πέφτει στην παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η τακτική της Κουμουνδούρου είναι απλή και ασκείται συστηματικά και καθημερινά. Στόχος είναι η ταύτιση της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή στη συνείδηση των λεγόμενων «κεντροαριστερών ψηφοφόρων».
Φτάνουν στο σημείο να λένε ότι «εύκολα η ΝΔ θα συνεργαστεί με τη ΧΑ, αλλά αν δεν είναι πρώτη δεν θα μπορεί να σχηματίσει Κυβέρνηση».
Η λογική λέει λοιπόν, ότι οι «δημοκρατικοί πολίτες» δεν έχουν παρά να αποφύγουν την «ακροδεξιά» επιλογή.
Έχοντας αφήσει στην άκρη τις χίμαιρες του Μαΐου για «αμιγή αριστερή Κυβέρνηση» με συμμετοχή και του ΚΚΕ, επιδιώκουν την πρωτιά και τον παράλληλο προσεταιρισμό της Δημ.Αρ και του ΠΑΣΟΚ. Η συνεργασία άλλωστε με τη Δημ.Αρ που επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να αποκτούσε κάποια δυναμική, αλλά είναι κάτι που πολύ δύσκολα θα συμβεί.
Στην Ιπποκράτους περιμένουν να δουν αν το Συνέδριο και η επικοινωνιακή αντεπίθεση που εξαπέλυσαν φέρει κάποια ελπιδοφόρα αποτελέσματα στις μετρήσεις, αλλά όσο καλά κι αν έχει πάει θα υπολείπεται παρασάγγας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ.
Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως δεσπόζουσα δύναμη στην κεντροαριστερά (δεν χάνουν ευκαιρία να υπενθυμίζουν ποιος είναι αξιωματική αντιπολίτευση) και πλέον ο στόχος του είναι να σχηματίσει Κυβέρνηση με τους ίδιους εταίρους. Μπορεί να μην το φωνάζει, γιατί θα έχανε την αίγλη της «αδιαπραγμάτευτης δύναμης», αλλά ο στόχος είναι μόνο αυτός και είναι ξεκάθαρος:
Απομόνωση του ΚΚΕ, ταύτιση της ΝΔ με τη ΧΑ, προσεταιρισμός όλων των υπολοίπων.
Δεν εξαιρούνται ούτε οι Αν.Ελ, με τους οποίους υπάρχει πολιτικό φλερτ ήδη από τις προηγούμενες εκλογές, αλλά στην Κουμουνδούρου δεν πιστεύουν στην μακροημέρευση τους. Σε κάθε περίπτωση παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στον νεότευκτο πολιτικό σχηματισμό, ο οποίος εάν επιβιώσει θα είναι η κεντροδεξιά συνιστώσα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Έχοντας πιάσει ταβάνι στην ψήφο διαμαρτυρίας, έχοντας διασπάσει την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ, οι στόχοι της Κουμουνδούρου είναι το άνοιγμα σε νέες δεξαμενές ψηφοφόρων, προκειμένου να έρθει η πρωτιά: οι οπαδοί του «μεσαίου χώρου» είναι πολυπληθείς, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και ένας ΣΥΡΙΖΑ «πραγματιστής» θα ήταν μια επιλογή.
Σε δεύτερο επίπεδο, η προσέλκυση των φίλων της Δημ.Αρ, είναι επίσης ένας δύσκολος αλλά εφικτός στόχος.
Βεβαίως οι εποχές είναι δύσκολες για να γίνουν πράξη οι κομματικοί σχεδιασμοί, αλλά μόνο όποιος θέτει μαξιμαλιστικούς στόχους μπορεί να πετύχει. Έχοντας όμως διανύσει την τεράστια απόσταση από το 4% στο 27%, οι του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι στις σημερινές συνθήκες τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Όλα βέβαια θα εξαρτηθούν από την πορεία της οικονομίας. Εάν αυτή χειροτερέψει, στον ΣΥΡΙΖΑ θα ράβουν κοστούμια. Αν πάει καλύτερα, οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι θα έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν για τη μακροημέρευση της διακυβέρνησης τους. Αν παραμείνει –πάνω κάτω- ίδια, τότε μεγάλο ρόλο θα παίξει η επικοινωνιακή τακτική των κομμάτων, δηλαδή η καθημερινή διαχείριση της πολιτικής πραγματικότητας, στην τηλεόραση, στα φόρουμ και στα κοινωνικά δίκτυα.
Οι «πάσες» των βουλευτών και στελεχών της Κουμουνδούρου κάποτε θα τελειώσουν (αν δεν έχουν ήδη ολοκληρωθεί) και τότε όποιος δεν έχει στρατηγική, όποιος δεν έχει φρέσκα πρόσωπα, νέες ιδέες και τακτικές και απλά και μόνο περιμένει τα λάθη του αντιπάλου, δεν θα έχει καμία τύχη…
Μικρός Οδυσσέας
Πηγή: AntinewsΠαρά το γεγονός ότι αποκομίζει πρόσκαιρα οφέλη κερδίζοντας τις εντυπώσεις, στην ουσία πέφτει στην παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η τακτική της Κουμουνδούρου είναι απλή και ασκείται συστηματικά και καθημερινά. Στόχος είναι η ταύτιση της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή στη συνείδηση των λεγόμενων «κεντροαριστερών ψηφοφόρων».
Φτάνουν στο σημείο να λένε ότι «εύκολα η ΝΔ θα συνεργαστεί με τη ΧΑ, αλλά αν δεν είναι πρώτη δεν θα μπορεί να σχηματίσει Κυβέρνηση».
Η λογική λέει λοιπόν, ότι οι «δημοκρατικοί πολίτες» δεν έχουν παρά να αποφύγουν την «ακροδεξιά» επιλογή.
Έχοντας αφήσει στην άκρη τις χίμαιρες του Μαΐου για «αμιγή αριστερή Κυβέρνηση» με συμμετοχή και του ΚΚΕ, επιδιώκουν την πρωτιά και τον παράλληλο προσεταιρισμό της Δημ.Αρ και του ΠΑΣΟΚ. Η συνεργασία άλλωστε με τη Δημ.Αρ που επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να αποκτούσε κάποια δυναμική, αλλά είναι κάτι που πολύ δύσκολα θα συμβεί.
Στην Ιπποκράτους περιμένουν να δουν αν το Συνέδριο και η επικοινωνιακή αντεπίθεση που εξαπέλυσαν φέρει κάποια ελπιδοφόρα αποτελέσματα στις μετρήσεις, αλλά όσο καλά κι αν έχει πάει θα υπολείπεται παρασάγγας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ.
Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως δεσπόζουσα δύναμη στην κεντροαριστερά (δεν χάνουν ευκαιρία να υπενθυμίζουν ποιος είναι αξιωματική αντιπολίτευση) και πλέον ο στόχος του είναι να σχηματίσει Κυβέρνηση με τους ίδιους εταίρους. Μπορεί να μην το φωνάζει, γιατί θα έχανε την αίγλη της «αδιαπραγμάτευτης δύναμης», αλλά ο στόχος είναι μόνο αυτός και είναι ξεκάθαρος:
Απομόνωση του ΚΚΕ, ταύτιση της ΝΔ με τη ΧΑ, προσεταιρισμός όλων των υπολοίπων.
Δεν εξαιρούνται ούτε οι Αν.Ελ, με τους οποίους υπάρχει πολιτικό φλερτ ήδη από τις προηγούμενες εκλογές, αλλά στην Κουμουνδούρου δεν πιστεύουν στην μακροημέρευση τους. Σε κάθε περίπτωση παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στον νεότευκτο πολιτικό σχηματισμό, ο οποίος εάν επιβιώσει θα είναι η κεντροδεξιά συνιστώσα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Έχοντας πιάσει ταβάνι στην ψήφο διαμαρτυρίας, έχοντας διασπάσει την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ, οι στόχοι της Κουμουνδούρου είναι το άνοιγμα σε νέες δεξαμενές ψηφοφόρων, προκειμένου να έρθει η πρωτιά: οι οπαδοί του «μεσαίου χώρου» είναι πολυπληθείς, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και ένας ΣΥΡΙΖΑ «πραγματιστής» θα ήταν μια επιλογή.
Σε δεύτερο επίπεδο, η προσέλκυση των φίλων της Δημ.Αρ, είναι επίσης ένας δύσκολος αλλά εφικτός στόχος.
Βεβαίως οι εποχές είναι δύσκολες για να γίνουν πράξη οι κομματικοί σχεδιασμοί, αλλά μόνο όποιος θέτει μαξιμαλιστικούς στόχους μπορεί να πετύχει. Έχοντας όμως διανύσει την τεράστια απόσταση από το 4% στο 27%, οι του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι στις σημερινές συνθήκες τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Όλα βέβαια θα εξαρτηθούν από την πορεία της οικονομίας. Εάν αυτή χειροτερέψει, στον ΣΥΡΙΖΑ θα ράβουν κοστούμια. Αν πάει καλύτερα, οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι θα έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν για τη μακροημέρευση της διακυβέρνησης τους. Αν παραμείνει –πάνω κάτω- ίδια, τότε μεγάλο ρόλο θα παίξει η επικοινωνιακή τακτική των κομμάτων, δηλαδή η καθημερινή διαχείριση της πολιτικής πραγματικότητας, στην τηλεόραση, στα φόρουμ και στα κοινωνικά δίκτυα.
Οι «πάσες» των βουλευτών και στελεχών της Κουμουνδούρου κάποτε θα τελειώσουν (αν δεν έχουν ήδη ολοκληρωθεί) και τότε όποιος δεν έχει στρατηγική, όποιος δεν έχει φρέσκα πρόσωπα, νέες ιδέες και τακτικές και απλά και μόνο περιμένει τα λάθη του αντιπάλου, δεν θα έχει καμία τύχη…
Μικρός Οδυσσέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου