Κανείς δεν έχει ξεχάσει

Οι εκλογές της 8^ης Απριλίου του 1990, ήταν οι εκλογές της απαλλαγής της Ελλάδας από το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ στο πιο σκληρό και λαϊκιστικό πρόσωπό του, αυτό της πρώτης οκταετίας του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, έγινε πρωθυπουργός με μια σαρωτική λαϊκή πλειοψηφία του 48%, λόγω του νόμου Κουτσόγιωργα ωστόσο, χρειάστηκε την ψήφο του Θεόδωρου Κατσίκη από τη Δημοκρατική Ανανέωση, για να σχηματίσει κυβέρνηση με 151 βουλευτές. Ήταν μια εκ προοιμίου υπονόμευση εκείνης της κυβέρνησης, η οποία υπήρξε εθνική ανάγκη και επιταγή, για να πληρώσει το ΠΑΣΟΚ το τίμημα των πεπραγμένων του.

Το παιχνίδι ωστόσο είχε χαθεί εκ των προτέρων. Με μια τόσο εύθραυστη κοινοβουλευτική δύναμη, και με εσωτερικές έριδες που κορυφώνονταν όσο περνούσε ο καιρός, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν καταδικασμένος να μην πετύχει. Όπως και έγινε, με την πτώση του το 1993 και τη μοιραία επιστροφή του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία.

Σε εκείνες τις εκλογές, η Ελλάδα έχασε τη μεγάλη ευκαιρία να αλλάξει το μέλλον της. Αν ο τότε πρωθυπουργός επέλεγε να οδηγήσει και πάλι τη χώρα σε εκλογές, με νέο εκλογικό νόμο, μετά από έναν μήνα, το πιθανότερο είναι ότι θα εξασφάλιζε ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό. Και σχεδόν μετά βεβαιότητας, η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία του θα έφτανε στα επίπεδα των 170 εδρών, που θα του επέτρεπε να ασκήσει την πολιτική που είχε μόλις εγκρίνει με σαρωτικό ποσοστό η ελληνική κοινωνία, χωρίς να υποχρεώνεται σε συμβιβασμούς και αναβολές.

Το παράδειγμα της εκλογής Μητσοτάκη το 1990, δείχνει στον Αντώνη Σαμαρά τον δρόμο για να μην επαναλάβει εκείνο το ιστορικό λάθος, στις εκλογές που έρχονται, εφόσον δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Όσο κι αν το σύστημα και τα συμφέροντα έχουν… βραχνιάσει, προσπαθώντας να μας πείσουν για την «επικινδυνότητα» των εκλογών, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία που θα οδηγεί σε βιώσιμη κυβέρνηση, η χώρα θα πρέπει να οδηγηθεί εκ νέου σε εκλογές.

Για να μπορέσουν η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς να κυβερνήσουν χωρίς δεσμεύσεις. Χωρίς κανείς να μπορεί να τους βάλει φρένο. Χωρίς να είναι όμηροι εκείνων που επιθυμούν την παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία έστω και… από την πίσω πόρτα.