«Υπάρχει κυβέρνηση τρικομματικής συνεργασίας;»
Το δραματικό αυτό ερώτημα τέθηκε από την πλευρά εταίρων και πιστωτών με αποτέλεσμα να δοθεί μία μικρή και τελευταία παράταση στη διαπραγμάτευση με την Τρόικα για τα εργασιακά (ως απόψε το βράδυ), προκειμένου να καμφθούν οι ενστάσεις της «Δημοκρατικής Αριστεράς». Το συμπέρασμα είναι ότι οι δανειστές δεν αρκούνται απλώς στην έγκριση του «πακέτου» από τη Βουλή την επόμενη εβδομάδα, με όποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά θεωρούν αναγκαία την ευρύτερη δυνατή πολιτική νομιμοποίηση. Ζητούν, δηλαδή, εγγυήσεις ότι η κυβέρνηση παραμένει αρραγής και συνεπώς θα υπάρξει η αναγκαία πολιτική σταθερότητα για να εφαρμοστούν τα μέτρα που θα ψηφιστούν, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη συνολική λύση του ελληνικού ζητήματος.
Τη Δευτέρα στο Euro Working Group ο πρόεδρος του ΣΟΕ Π. Τσακλόγλου πρέπει να παρουσιάσει το τελικό και οριστικό «πακέτο», ώστε να δρομολογηθεί η εκταμίευση της δόσης, το αργότερο, ως τις 16 Νοεμβρίου, όταν το ελληνικό ταμείο θα είναι άδει.
Την επόμενη εβδομάδα, την Τρίτη πιθανότατα, θα κατατεθεί νομοσχέδιο στη Βουλή στο οποίο θα περιλαμβάνονται όλα τα προαπαιτούμενα. Θα ψηφιστούν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος σε ένα μόνο άρθρο προκειμένου να γίνει πολύ σκληρό το δίλημμα για τους βουλευτές που καλούνται, επί της ουσίας, να δώσουν ή να μη δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Η προσπάθεια είναι να κάνει ένα βήμα πίσω η Τρόικα, να αποσύρει για παράδειγμα την αξίωση για κατάργηση του επιδόματος γάμου και να διασφαλιστεί ότι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας θα δεσμεύουν όλους τους εργοδότες και όχι μόνο όσους τις υπογράψουν. Σε μια τέτοια περίπτωση, πιθανότατα, η ΔΗΜΑΡ θα βρει διέξοδο ώστε να υποχωρήσει από τη θέση της για καταψήφιση προβάλλοντας ότι χάρη στην πίεση που άσκησε βελτιώθηκε σημαντικά το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης.
Τόσο στο Μέγαρο Μαξίμου όσο και στην Ιπποκράτους αισιοδοξούν ότι θα αποφευχθεί μια σοβαρή εμπλοκή όπως θα ήταν το «όχι» των βουλευτών της «Δημοκρατικής Αριστεράς» στην μητέρα των κοινοβουλευτικών μαχών. Στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής έπεσε και η ιδέα του «παρών», το οποίο διευκολύνει την εξασφάλιση πλειοψηφίας (σε μια τέτοια περίπτωση απαιτούνται 144 ψήφοι για να περάσει το «πακέτο») αλλά δεν λύνει το πρόβλημα της πολιτικής νομιμοποίησης.
Αλλωστε, δεν υπάρχει ιδανικό σενάριο. Ακόμη και να βρεθεί συμβιβασμός με την Τρόικα, ώστε να αλλάξει θέση ο Φώτης Κουβέλης και να ταχθεί υπέρ του «ναι» η αγωνία για τις διαρροές θα παραμείνει εντονότατη.
Αρκετοί βουλευτές ψάχνονται και προσπαθούν να μετρήσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις. Για το λόγο αυτό πολλά θα κριθούν από τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου και το κλίμα που θα αποτυπωθεί στις επετειακές εκδηλώσεις, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύει ανοιχτά στις λαϊκές κινητοποιήσεις. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προαναγγέλλουν ήδη απεργίες και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, πολλές επαγγελματικές ομάδες θα βγουν στα χαρακώματα εναντίον των μέτρων και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβαίνει έξω από τη Βουλή τη μέρα της ψηφοφορίας.
Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ περιγράφεται παραστατικά με την έκφραση «καζάνι που βράζει», βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, όπως ο Οδυσσέας Βουδούρης, δεν θα ακολουθήσουν τη «γραμμή» εφόσον ο Φώτης Κουβέλης αποφασίσει τελικά «ναι», ενώ ούτε στη ΝΔ αποκλείονται οι εκπλήξεις, αν σκεφτεί κανείς ότι η ο Ν. Σταυρογιάννης, που διεγράφη για παραδειγματισμό, εμφανίστηκε ως αντάρτης από το πουθενά.
Την επόμενη εβδομάδα, την Τρίτη πιθανότατα, θα κατατεθεί νομοσχέδιο στη Βουλή στο οποίο θα περιλαμβάνονται όλα τα προαπαιτούμενα. Θα ψηφιστούν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος σε ένα μόνο άρθρο προκειμένου να γίνει πολύ σκληρό το δίλημμα για τους βουλευτές που καλούνται, επί της ουσίας, να δώσουν ή να μη δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Η προσπάθεια είναι να κάνει ένα βήμα πίσω η Τρόικα, να αποσύρει για παράδειγμα την αξίωση για κατάργηση του επιδόματος γάμου και να διασφαλιστεί ότι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας θα δεσμεύουν όλους τους εργοδότες και όχι μόνο όσους τις υπογράψουν. Σε μια τέτοια περίπτωση, πιθανότατα, η ΔΗΜΑΡ θα βρει διέξοδο ώστε να υποχωρήσει από τη θέση της για καταψήφιση προβάλλοντας ότι χάρη στην πίεση που άσκησε βελτιώθηκε σημαντικά το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης.
Τόσο στο Μέγαρο Μαξίμου όσο και στην Ιπποκράτους αισιοδοξούν ότι θα αποφευχθεί μια σοβαρή εμπλοκή όπως θα ήταν το «όχι» των βουλευτών της «Δημοκρατικής Αριστεράς» στην μητέρα των κοινοβουλευτικών μαχών. Στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής έπεσε και η ιδέα του «παρών», το οποίο διευκολύνει την εξασφάλιση πλειοψηφίας (σε μια τέτοια περίπτωση απαιτούνται 144 ψήφοι για να περάσει το «πακέτο») αλλά δεν λύνει το πρόβλημα της πολιτικής νομιμοποίησης.
Αλλωστε, δεν υπάρχει ιδανικό σενάριο. Ακόμη και να βρεθεί συμβιβασμός με την Τρόικα, ώστε να αλλάξει θέση ο Φώτης Κουβέλης και να ταχθεί υπέρ του «ναι» η αγωνία για τις διαρροές θα παραμείνει εντονότατη.
Αρκετοί βουλευτές ψάχνονται και προσπαθούν να μετρήσουν τις κοινωνικές αντιδράσεις. Για το λόγο αυτό πολλά θα κριθούν από τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου και το κλίμα που θα αποτυπωθεί στις επετειακές εκδηλώσεις, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύει ανοιχτά στις λαϊκές κινητοποιήσεις. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προαναγγέλλουν ήδη απεργίες και διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, πολλές επαγγελματικές ομάδες θα βγουν στα χαρακώματα εναντίον των μέτρων και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβαίνει έξω από τη Βουλή τη μέρα της ψηφοφορίας.
Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ περιγράφεται παραστατικά με την έκφραση «καζάνι που βράζει», βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, όπως ο Οδυσσέας Βουδούρης, δεν θα ακολουθήσουν τη «γραμμή» εφόσον ο Φώτης Κουβέλης αποφασίσει τελικά «ναι», ενώ ούτε στη ΝΔ αποκλείονται οι εκπλήξεις, αν σκεφτεί κανείς ότι η ο Ν. Σταυρογιάννης, που διεγράφη για παραδειγματισμό, εμφανίστηκε ως αντάρτης από το πουθενά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου