Αξιόλογο είναι το έθιμο της Αποκριάς με το κάψιμο των κέδρων, έθιμο που συνδέεται με τις παλιές διονυσιακές τελετές.
Μετά το τέλος του Δωδεκαημέρου αρχίζουν ήδη οι προετοιμασίες για το κάψιμο των κέδρων στις μεγάλες γειτονιές του χωριού, τα ονομαζόμενα "μπαϊρια": "Κεραμίδα", "Φοράδα", "Γυμνάσιο", "Αη-Γιώργης", "Ντοτσαίοι".
Μικροί και μεγάλοι συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό κέδρων, φυλάγοντας τα με βάρδιες κάθε βράδυ από τα μέλη άλλης γειτονιάς που θα προσπαθήσουν να τα κλέψουν. Την τελευταία εβδομάδα της Αποκριάς μασκαράδες τριγυρίζουν στους δρόμους πειράζοντας με χαριτολόγο διάθεση τους περαστικούς και επισκέπτονται σπίτια γνωστών και συγγενών. Τις μέρες πριν από την Αποκριά, στον κεντρικό δρόμο κυκλοφορούν αυτοσχέδια άρματα που σατιρίζουν σύγχρονες καταστάσεις με τρόπο μοναδικό. Το βράδυ της Κυριακής ανάβουν τα κέδρα στις γειτονιές, γύρω από τις οποίες ντόπιοι και επισκέπτες γλεντοκοπούν μέχρι πρωίας τραγουδώντας τα "ασόιαστα", τα σκωπτικά και βωμολοχικά τραγούδια του Λιτόχωρου.
Οι επισκέπτες σε κάθε γειτονιά συμποσιάζονται "στο πόδι" με ρέουσα ρετσίνα και νηστίσιμους μεζέδες. Το Λιτόχωρο αντηχεί από τα τραγούδια και τους ήχους των οργάνων, αποπνέοντας μεθυστικό άρωμα κομμένου κέδρου αλλά και ζώσας παράδοσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου