Το έθιμο των σίχνων

 Μετά τη Θεία Λειτουργία αναβίωσε, για μια ακόμη φορά, το βυζαντινό έθιμο των Σίχνων και της πορτοκαλιάς. Τα Σίχνα είναι λάβαρα με ψηλούς ιστούς, αργυρούς σταυρούς και πολύχρωμες σημαίες, καθένα από τα οποία αντιστοιχεί στους ναούς και τα εξωκλήσια των δύο ενοριών. Ουσιαστικά ήταν οι σημαίες των πλοίων από όλα τα Λιτοχωρινά καράβια.

Την παραμονή της γιορτής, Τετάρτη 5/1, στα εξωκλήσια του Αγίου Γεωργίου και της Παναγίας «έδεσαν τους σταυρούς», δηλαδή ετοίμασαν τα σίχνα για τη σιχνοφορία, την πομπή προς τους δύο κεντρικούς ναούς. Και χθες, ημέρα εορτής των Θεοφανίων οι σιχνοφόροι μετέφεραν σε πομπή τα σίχνα στους ναούς του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Δημητρίου, ψάλλοντας το «Κύριε ελέησον» σε ένα μακρόσυρτο και ιδιόρρυθμο μέλος.

Μετά το τέλος της Θ. Λειτουργίας συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία σε μια μεγάλη πομπή οι Ιερείς, οι ψάλτες, οι σιχνοφόροι, οι αρχές και το πλήθος των πιστών και κατέβηκαν στον Ενιπέα, στο «Λάκκο» κατά τους ντόπιους, όπου εψάλη ο Μέγας Αγιασμός και έγινε η κατάδυση του Τιμίου Σταυρού.

Οι βουτηχτάδες, συνεταιρισμένοι σε συντροφιές, έπεσαν στα παγωμένα νερά του Ενιπέα και ο τυχερός επισκέφθηκε και φέτος όλα τα σπίτια του χωριού για να ασπαστούν οι κάτοικοι το σταυρό και να πάρει το σχετικό φιλοδώρημα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τόσο κατά τη διέλευση των σίχνων όσο και λίγο πριν από τον αγιασμό των υδάτων και την κατάδυση του σταυρού, κάτοικοι της περιοχής που διαθέτουν κυνηγετικά όπλα, έριχναν στον αέρα.