Πρόβαλε και φέτος περίτρανο το Οκτωβριανό το ΟΧΙ, η γιορτή και η τιμή της πατρίδας, γεμάτο φως και ομορφιά, ημέρα άγια και ευλογημένη γραμμένη μέσα στα βάθη της ψυχής των Ελλήνων. Γιγαντώνεται ο παλμός και η φλόγα στην καρδιά, νοιώθοντας τη βαρειά κληρονομιά που έχουμε πάνω στους ώμους μας, φιλοδοξώντας να γίνουμε «πολλώ κάρρονες» (πολύ καλύτεροι) από τους προγόνους μας.
Στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στα σιδερόφρακτα φουσάτα της φασιστικής Ιταλίας, που πλακώσανε τη χώρα, οι Έλληνες βροντοφώναξαν απ΄ άκρη σε άκρη ΟΧΙ. Αχολόγησαν τα φαράγγια της Πίνδου, βούιξαν οι λόγγοι, λύγισαν οι Κλεισούρες, άνοιξαν τα Τεπελένια, αντιλάλησε το ΑΕΡΑ, άστραψε ο τσολιάς με το τσαρούχι του, μίλησε η λόγχη του φαντάρου. Νίκη-θρίαμβος- αντίσταση είναι η υπογραφή που χαράχτηκε ανεξίτηλη στην ψυχή των Ελλήνων, είναι η δόξα που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο και χάρισε στην Ελευθερία παγκόσμια λαμπράδα.
Το Έπος του Σαράντα και η Εθνική Αντίσταση είναι η πίστη του έθνους και η δύναμη της φυλής, τίποτα παραπάνω από τη διαμαρτυρία ενός περήφανου λαού που προτιμά τον θάνατο, δηλαδή την ελευθερία, από τη ζωή και την ατίμωση, τίποτε άλλο, παρά η φλόγα του πνεύματος μέσα στα σκοτάδια της ύλης. Πολλοί λαοί θέλουν να ζουν αδούλωτοι, κάτω από τον ίσκιο της ελευθερίας, όμως το να πεθαίνουν γι΄ αυτήν είναι ένα ξεχωριστό και ευγενικό προνόμιο που το χάρισε ο Θεός στην Ελλάδα.
Γενναία, αποφασιστικά, αντρίκεια, είναι η απάντηση στον εχθρό από τα πολύ παλιά χρόνια ως τα σήμερα. Και να προχωράς, να ρίχνεσαι στη φωτιά της μάχης, πολεμώντας σαν λιοντάρι, για να υπερασπίζεσαι τα ιερά και τα όσια: την ελευθερία, τη μεγαλοσύνη της πατρίδας, την ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, τη γαλανόλευκη.
Είκοσι οκτώ Οκτωβρίου του ΄40. Το «μολών λαβέ» του Λεωνίδα, το «λευτεριά ή θάνατος» του 1821 και το «ΟΧΙ» μαζί με το «ΑΕΡΑ» του 1940 έδωσαν δύναμη στους αγωνιστές της πατρίδας. Σήμερα, φοβισμένοι και φτωχικοί παρατηρούμε τον «αρματωμένο» εχθρό να ρίχνεται με νέο σκληρό πρόσωπο καταπάνω στην Ελλάδα. Η πείρα από τους αγώνες των προγόνων μας φωτίζει και την πορεία της δικής μας ζωής. Χρειάζεται ψυχή γενναία και ηρωική, καρδιά Ελληνική. Είναι το αποτελεσματικό όπλο και στις μάχες του πολέμου και στους χρόνους της ειρήνης και στους αγώνες της αντίστασης, όπως είναι οι σημερινοί.
Το Έπος του Σαράντα και η Εθνική Αντίσταση είναι η πίστη του έθνους και η δύναμη της φυλής, τίποτα παραπάνω από τη διαμαρτυρία ενός περήφανου λαού που προτιμά τον θάνατο, δηλαδή την ελευθερία, από τη ζωή και την ατίμωση, τίποτε άλλο, παρά η φλόγα του πνεύματος μέσα στα σκοτάδια της ύλης. Πολλοί λαοί θέλουν να ζουν αδούλωτοι, κάτω από τον ίσκιο της ελευθερίας, όμως το να πεθαίνουν γι΄ αυτήν είναι ένα ξεχωριστό και ευγενικό προνόμιο που το χάρισε ο Θεός στην Ελλάδα.
Γενναία, αποφασιστικά, αντρίκεια, είναι η απάντηση στον εχθρό από τα πολύ παλιά χρόνια ως τα σήμερα. Και να προχωράς, να ρίχνεσαι στη φωτιά της μάχης, πολεμώντας σαν λιοντάρι, για να υπερασπίζεσαι τα ιερά και τα όσια: την ελευθερία, τη μεγαλοσύνη της πατρίδας, την ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, τη γαλανόλευκη.
Είκοσι οκτώ Οκτωβρίου του ΄40. Το «μολών λαβέ» του Λεωνίδα, το «λευτεριά ή θάνατος» του 1821 και το «ΟΧΙ» μαζί με το «ΑΕΡΑ» του 1940 έδωσαν δύναμη στους αγωνιστές της πατρίδας. Σήμερα, φοβισμένοι και φτωχικοί παρατηρούμε τον «αρματωμένο» εχθρό να ρίχνεται με νέο σκληρό πρόσωπο καταπάνω στην Ελλάδα. Η πείρα από τους αγώνες των προγόνων μας φωτίζει και την πορεία της δικής μας ζωής. Χρειάζεται ψυχή γενναία και ηρωική, καρδιά Ελληνική. Είναι το αποτελεσματικό όπλο και στις μάχες του πολέμου και στους χρόνους της ειρήνης και στους αγώνες της αντίστασης, όπως είναι οι σημερινοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου