Το «όχι» σε μια ανάλγητη πολιτική αποτελεί ηθική υποχρέωση και πατριωτικό καθήκον

Του Κώστα Ροδινού

Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε τη διαδρομή του στο πολιτικό μας στερέωμα ως σοσιαλιστικό κόμμα, των μη-προνομιούχων και αγωνιζόταν για να παραμείνει «η Ελλάδα στους Έλληνες».

Με τον Γιώργο Παπανδρέου, μεταλλάχθηκε σ΄ ένα ανάλγητο κόμμα των αγορών, που στραγγαλίζει κυρίως τη μεσαία τάξη και παραδίδει τη χώρα, όμηρο, στα χέρια των κερδοσκόπων.

Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν χθές διέπονται από την ίδια φιλοσοφία, κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση με τα προηγούμενα, άρα θα έχουν και τα  ίδια αποτελέσματα.

Προσωρινά θα  κλείσουν την τρύπα  στα έσοδα του δημοσίου, για να ανοίξουν μια ακόμα μεγαλύτερη στο μέλλον!

Είναι βέβαιον, ότι τον Οκτώβριο θα χρειαστούμε και νέα μέτρα. Και θα τα χρειαστούμε γιατί αυτά που ανακοινώθηκαν χθές,  θα σπρώξουν την οικονομία μας πιο βαθειά στην ύφεση,  άρα θα φέρουν λιγότερα από τα προσδοκώμενα  έσοδα!

Όπως ακριβώς έγινε και με τα προηγούμενα μέτρα.

Ενδιαμέσως, με την αύξηση των φόρων θα πληγούν  αμείλικτα τα μεσαία και χαμηλόμισθα τμήματα της κοινωνίας μας, τα οποία ήδη δοκιμάζονται σκληρά.

Όσον αφορά στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων: Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, υπό συνθήκες πανικού και αφόρητης πίεσης. Με τις σημερινές χρηματιστηριακές αποτιμήσεις είναι βέβαιο ότι το τίμημα δεν θα αντανακλά την πραγματική τους αξία.

Για αυτό και η Ν.Δ. πρέπει να θέσει ένα όριο κάτω από το οποίο η πώληση θα συνιστά βλαπτική, για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού  πράξη και ο υπεύθυνος υπουργός θα μπορεί να διώκεται για  κακούργημα σε βάρος του ελληνικού δημοσίου. Για να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους.

Στα πολιτικά συμπεράσματα τώρα:

Πρώτον, το νέο πακέτο μέτρων θα εξαθλιώσει περαιτέρω την κοινωνία και θα αποκόψει το  ΠΑΣΟΚ από τη ραχοκοκαλιά των υποστηρικτών του. Το ΠΑΣΟΚ που γνωρίζαμε τελειώνει.

Δεύτερον, και αν ακόμα ο κ. Παπανδρέου καταφέρει να περάσει αυτή τη δέσμη μέτρων από την κυβέρνηση και κυρίως από την κοινοβουλευτική ομάδα, το χάσμα θα είναι τόσο βαθύ, που θα χάσκει αγεφύρωτο με αποτέλεσμα να τροφοδοτεί  (εσωκομματικές) συγκρούσεις, οι οποίες θα παραλύσουν μια ήδη ημι-παράλυτη κυβέρνηση.

Τρίτον, αν ο  κ. Παπανδρέου δεν καταφύγει γρήγορα σε εκλογές, θα κινδυνεύει να πάθει ό,τι και οι ομόλογοί του στην Ιρλανδία και προσφάτως στην Ισπανία. (ο κ. Θαπατέρο έχασε στις περιφερειακές εκλογές με 10 μονάδες διαφορά)

Τέταρτον, ο κ. Παπανδρέου παρουσιάζοντας χθές αυτή τη δέσμη μέτρων, ουσιαστικά ακύρωσε κάθε έννοια συναίνεσης  με τους πολιτικούς αρχηγούς.  Στόχος του, όπως φαίνεται, είναι να τους φέρει προ τετελεσμένων γεγονότων, παρά να διαπραγματευτεί μαζί τους ένα καλύτερο σχέδιο για τη χώρα,

Πέμπτον, για τη Ν.Δ. το  «όχι»  αποτελεί πλέον μονόδρομο.  Το  «ίσως» σημαίνει ανοχή και το «ναι» συναυτουργία  σε κακούργημα!

Πολύ φοβούμαι ότι τα ψέματα, όπως και οι αυταπάτες τελείωσαν. Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου κάνει ζημιά στον τόπο.  Και μια κυβέρνηση που κάνει ζημιά, η αντιπολίτευση  όχι μόνο δεν την στηρίζει, αλλά  αγωνίζεσαι για να την ανατρέψει. Για να διαμορφωθούν άλλες συνθήκες και να προκύψει άλλη κυβέρνηση η οποία θα έχει το σθένος να επαναδιαπραγματευθεί μια έντιμη συμφωνία με τους εταίρους μας.

Η  κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει την πολιτική και ηθική νομιμοποίηση  να  περάσει από τη βουλή αυτό το πακέτο μέτρων. Πρέπει  να τεθεί στην κρίση του ελληνικού λαού γιατί δεν αφορά μόνο στους παρόντες, αφορά κυρίως στους επερχομένους. Έχουμε το δικαίωμα να τους στερήσουμε το μέλλον τους;

Το  «όχι» σε μια ανάλγητη πολιτική, όπως αυτή του κ. Παπανδρέου, αποτελεί ηθική υποχρέωση και πατριωτικό καθήκον. Αν αυτό σημαίνει εκλογές, ουδέν πρόβλημα!  Οι εκλογές είναι  γιορτή  και η επιβεβαίωση της δημοκρατίας.